Klusvrouwen

Op dinsdag is er markt in het dorp. Ik had er naar uit gekeken om die te bezoeken. Afgelopen dinsdag was het dan eindelijk zo ver. We gingen met een paar meiden uit het weeshuis naar de markt. Ik dacht leuk! Toen we daar aankwamen was er eerst een kraampje met sieraden maar dat stelde vrij weinig voor. Er kwam al een erg aangename geur op ons af. Het volgende kraampje en de 10 daarna bleken viskraampjes te zijn. Wat een stank! Niet normaal! Oké en dat was de markt, dat had ik me toch iets anders voorgesteld haha. 's Middags ging ik bij de kliniek naast het weeshuis kijken. Wat een drukte! Iedereen schreeuwt door elkaar. Er waren heel veel moeders met baby's. De baby's moesten gewogen worden. Die werden dan in zo'n tuigje gehangen aan een Weegschaal en het gewicht werd bijgehouden in een speciaal boekje. Soms willen de moeders ze met kleren en al eraan hangen! Daarna hebben we vlinders met de kinderen in het weeshuis gemaakt. Er hangen er namelijk al een aantal aan de muur maar het leek ons leuk om dat wat aan te vullen. Inmiddels hebben we plakband gekocht en ze opgehangen. Dit moest wel liplezend want Stevie wonder (niet muzikale muziekleraar van de kerk) was langs gekomen om liedjes met de kids te oefenen en dat geeft me toch een lawaai! Niet normaal. 's Middags keek ik bij het koken in het weeshuis. Dat doen de kinderen samen. Het is alleen als ik daar heb gezeten dan stink ik! Dat is echt niet normaal. Dan weet ik niet hoe snel ik onder de (ijskoude) douche moet springen als ik terug ben. Me kleren stinken dan ook echt een uur in de wind. Ze maken altijd hele bijzondere dingen. Zelfs slakken. En laatst hadden ze een hele laag olie gebruikt om vis te frituren. Daarna gebruikte ze al die olie om te mengen met vlees en tomatensaus. Dat vlees was van een koe met huid en al. En het had een vreemde kleur met wit. Ik bedank altijd hartelijk als ze vragen of ik wil proeven. En dan te bedenken dat er ook wel eens vrijwilligers in het weeshuis verblijven dus ook daar slapen en eten. Ik geloof niet dat ik dat zou overleven. Een van de gezinnen was een dagje weg geweest naar een berg (the holy mountain) hier in de buurt. Atta had gereden terwijl hij geen rijbewijs heeft. Achja waarom niet (sjen ga in Ghana wonen:p). Bijzonder hier is dat er heel veel taxi's rijden en dat die bijna uit elkaar vallen. En dat je verder hele dure auto's zie rijden. Die glimmen er altijd over. Het zijn vaak van die range rover types. Soms stoppen ze als ze ons zien lopen om te vragen of we mee willen rijden. We lopen toch liever dan bij een vreemde in te stappen. Ook is er een fiets bij het guesthouse. Toen ik met Atta naar het dorp ging om wat boodschapjes te halen (altijd standaard tomaat en ui) ging ik op de fiets. Ik was een hele bezienswaardigheid. Een obruni op de fiets ongelofelijk! Fietsen is hier wel anders: berg op en berg af. Al vind ik het wel erg leuk! Pieternel was woensdag dagje niet zo lekker en nam even rust. Ik was wel trots op mezelf toen ik in me eentje over straat liep en alle mensen begroette. We zijn donderdag met atta op pad gegaan om spullen te kopen voor het weeshuis. We gingen eerst naar effiduasi, Atta bleef daar achter om het hout te regelen. En wij gingen door naar kumasi. We waren net uit de trotro en er kwam een man met z'n armen wijd, gillend op Pieternel afrennen gelukkig kon ze hem ontwijken. Ik schrok me dood maar achteraf ook wel lachwekkend. We gingen eerst naar het internetcafe. Daar is het ijskoud want ze zijn zo Fan van hun airco. We wilden vliegtickets boeken om naar een safaripark te gaan. We hebben in het guesthouse ook internet maar die doet het alleen als ie er zin in heeft. Helaas lukte het ons niet. Er was geen enkele site te vinden die tussen de 2 steden vloog die wij wilden. Terwijl in onze reisgids stond dat het kon maarja. We gingen nog even wat facebooken en toen verder. We hebben een wereldkaart gekocht voor in het weeshuis en ook leesboeken. Ze hebben een aantal sprookjesboeken dat vinden ze helemaal geweldig maar inmiddels kunnen ze elk verhaal wel dromen. We hebben nog geld gepind en zijn toen terug gegaan naar atta in effiduasi. Alles was gelukt we moesten alleen nog de verf uitzoeken. Dat gaat hier ook heel apart. Ze hebben het bijvoorbeeld alleen over licht of donkerblauw. Dus dat was even lastig om de juiste kleuren te vinden maar ik denk dat het ons wel redelijk gelukt is. Dit duurde trouwens wel een eeuwigheid en we zijn bij twee winkeltjes geweest waar we bij de tweede zelf in het opslaghok mochten kijken. Toen moesten we al het hout wat atta had geregeld nog in de taxi krijgen. Er lagen 2 platen op het dak. En de planken lagen van voorin tussen de twee stoelen en staken nog 2 meter aan de achterkant uit. Toen eindelijk alles erin zat vonden de mannen het toch niet zo'n goed idee en moest er nog een taxi komen. Wij hadden het ondertussen helemaal gehad en dit duurde ook weer eeuwigheid. Uiteindelijk gingen we met de 2 taxi's op weg. We gingen langs nog een winkeltje, het bleek dat de deur er nog bij moest. Gelukkig hadden we toen alles. Ik vreesde wel dat alles er uit zou kletteren. Soms sleepte het zelfs over de grond. We hebben toen de spullen naar de timmerman gebracht. Ik was opgelucht dat alles het overleefd had. De volgende dag (vrijdag) was ik ziek. Pieternel en atta zijn bij de timmerman geweest die toen al een aantal tafels en banken had gemaakt. Zaterdag hebben we die tafels en banken samen met atta en de kinderen geschuurd en blauw geverfd (net als de oude). Het zag er goed uit toen we klaar waren! Aan het eind van de middag waren ze droog en wilden we ze naar binnen brengen. Het bureau voor de computer die we willen kopen was alleen erg groot. Hoe moet die nu naar binnen. Iedereen ging weer lekker door elkaar schreeuwen maar uiteindelijk is alles net aan heelhuids binnengekomen, het had geen centimeter groter moeten zijn. We hebben ook de wereldkaart opgehangen. De kinderen bleken geen idee te hebben waar Ghana ligt (zo'n vermoeden had ik al) goed cadeau denk ik dus zo! Ook hebben we het schilderij opgehangen wat ze aan het begin van ons verblijf met een andere vrijwilliger hadden gemaakt. Ik was erg tevreden over het resultaat! Het was opgeknapt. De oma van het weeshuis kwam langs en ging dansen en zingen als bedankje voor ons. Heel lief. Kampbouwbedrijf is overigens erg welkom hier. Aan machines doen ze hier niet. Geen boormachine. Een deur koop je kant en klaar, maar niet in de goede maat want dat moet je daarna zelf maar uitzoeken. En er zijn meer huizen niet als wel af. Inmiddels heeft de timmerman bijna alles afgemaakt. Hij heeft de deur op maat gemaakt en erin gezet. Ook heeft hij de netten voor de ramen vervangen. Het weekend was erg druk in het guesthouse. Er werden namelijk een aantal begrafenissen gehouden in het dorp. begrafenissen worden in 1 bepaald weekend in de maand gehouden. Dan komt er familie overal vandaan. De mensen hebben namelijk vaak veel familie in het buitenland. Zo waren er ook mensen uit Duitsland. soms word iemand pas een jaar later begraven omdat er niet genoeg geld is. Er is een plek in het dorp waar de begrafenissen naast elkaar worden gehouden. Er wordt veel gedanst en gaat heel anders dan bij ons. We zijn even langs gelopen. Het was op een groot grasveld. En er waren allemaal partytenten in u-vorm neergezet waar de mensen onder zaten in hun zwarte of zwart-witte gewaden. Het was net een groot evenement. Elke begrafenis heeft z'n eigen boxen om de muziek lekker hard aan te zetten. Onderweg naar dat evenement kwamen we een groep jongens tegen van onze leeftijd die allemaal met ons op de foto wilden. Je voelt je soms net een beroemdheid. Ze vroegen nog net geen handtekening. Dinsdag zijn we met de moeder van het weeshuis naar een hele drukke markt geweest in kumasi. Hele smalle paadjes voor heel veel mensen. De mensen vonden het niet leuk als ik foto's maakten omdat ze dachten dat ik ze dan uit ging lachen. We hebben een hele lijst afgewerkt wat ze allemaal nodig hebben in het weeshuis. Ondergoed, riemen, sokken, sandalen, bestek, kommen, bekers, klamboes, lakens, handdoeken, gaas(gebruiken ze hier als spons), 2 dweilen en een emmer. Ze waren er heel blij mee en de oma deed weer een dansje voor ons. Woensdag hebben we weer een verfdagje gehouden. We hebben alle oude en nieuwe tafels en banken een extra laagje blauw gegeven. Atta was 's morgens naar 't dichtstbijzijnde stadje geweest om nog een pot te halen. Helaas was hij m vergeten in te laden en stond ie daar nog. Dus het duurde even voordat de pot uiteindelijk ons bereikte heb ook geen idee hoe hij er is gekomen. We waren al lang blij dat ie er was. Toen we m openmaakte zag dat er toch niet helemaal goed uit..het bleek de verkeerde kleur te zijn. Atta weer terug om het om te ruilen. Terwijl wij aan het verven waren kwam er een of ander belangrijk persoontje langs. Wij moesten per se stoppen met verven en binnen met hem en de vader van het weeshuis praten. De man werd even de hemel in geprezen zo geweldig was ie als ik ze moest geloven. Ik vond het allemaal allang best. De man schenkt het weeshuis 100 cedi (20 euro) zo vrijgevig hoor! We moesten nog even in een kringetje staan en hij ging voor ons bidden. Toen waren we er eindelijk weer vanaf en mochten we verder gaan met verven. Thank god. Alles heeft gelukkig de tweede laag gekregen en het zag er goed uit! Vandaag gaan we een dagje weg met het hele weeshuis! Heel veel zin in. Ik zal de kinderen thuis gaan missen. En hoe ze ABANA roepen als ik aankom echt onwijs leuk.
Liefs!